Φθινοπωρινή Ισημερία
Η φθινοπωρινή ισημερία, φέτος, είναι στις 23 Σεπτεμβρίου, τα ξημερώματα.
Φθινοπωρινό Ισημερινό Σημείο ονομάζουμε το σημείο στο οποίο βρίσκεται ο Ήλιος κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία. Είναι σημείο τομής Ισημερινού και εκλειπτικής, όπου προβάλλεται ο Ήλιος.. ( www.astronomia.gr)
Ζώντας σε τσιμεντένια παλάτια κλουβιά, είναι επόμενο να θυμόμαστε την ύπαρξη της Μητέρας Γης μόνο σε φυσικές καταστροφές. Λησμονούμε έτσι το θαύμα της ύπαρξης, της δημιουργίας και της υπέροχης συμπαντικής αρμονίας από την οποία συνειδητά ή ασυνείδητα απέχουμε. Και όμως, έξω από το μικρόκοσμο μας, υπάρχει ένας Κόσμος που μπορεί να δώσει απαντήσεις σε όλα τα παράλογα της ύπαρξης μας, ακόμη και στα μικρά προβλήματα που μαστίζουν την καθημερινότητα μας.
Στις 23 ή 24 Σεπτεμβρίου η διάρκεια τής ημέρας είναι ίδια με την διάρκεια τής νύχτας και από αυτή την ημέρα και μετά, οι ημέρες αρχίζουν να μικραίνουν σε σχέση με τις νύχτες στο βόρειο ημισφαίριο.
Η παραδοσιακή ιαπωνική ονομασία για την περίοδο γύρω από την φθινοπωρινή και την εαρινή ισημερία είναι higan , και όπως λένε οι ιάπωνες «και η ζέστη και το κρύο τελειώνουν με το higan ». Διαρκεί συνολικά επτά ημέρες- τρεις ημέρες πριν από την ισημερία και τρεις ημέρες μετά.
Το higan έχει βουδιστική προέλευση και σημαίνει την «άλλη όχθη του ποταμού του θανάτου». Σ’ αυτή την όχθη του ποταμού είναι ο κόσμος που ζούμε και στην άλλη είναι το βασίλειο των νεκρών. Αυτές τις ημέρες, οι ιάπωνες επισκέπτονται τους οικογενειακούς τάφους και προσεύχονται για την ανάπαυση των ψυχών.
Για τους Κέλτες, η φθινοπωρινή περίοδος μετά την Εαρινή Ισημερία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου έτους και ονομάζεται η γιορτή αυτή Samhain. Τότε είναι που αποδίδουν ευχαριστίες στη Μητέρα Γη για τις προσφορές της.
Η “Γιορτή των Νεκρών” (Féile na Marbh στα Κέλτικα), συνδεδεμένη με το Samhain, γιορτάζεται ακόμη και σήμερα σε Σκωτία και Ιρλανδία, και συμβολίζει την ένωση του κόσμου των Νεκρών με αυτόν των Ζωντανών (αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Hallowen). Η μεγαλύτερη όμως γιορτή του Φθινοπώρου για τους Κέλτες είναι η Oidhche Shamhna που σηματοδοτεί τον τελευταίο θερισμό των σπαρτών. Μέχρι και τις μέρες μας, στα Κέλτικα χωριά οι κάτοικοι ανάβουνε δαυλούς και θυσιάζουν μια αγελάδα ρίχνοντας στη συνέχεια τα οστά της μέσα στη πυρά. Επίσης στη Κέλτικη Μυθολογία, τη Φθινοπωρινή Ισημερία είναι που ο Θεός του Φωτός Lugh νικάτε από τον Θεό του Σκότους Tanista, ο οποίος είναι ο δίδυμος αδελφός του.
Οι Σλάβοι έχουν διάφορες γιορτές για το Φθινόπωρο που ξεκινούν κιόλας από το Θερινό Ηλιοστάσιο, με το που η μέρα αρχίζει να μικραίνει. Στις 2 Αυγούστου συγκεκριμένα είναι η γιορτή του Αγίου Ηλία, η οποία έχει να κάνει με τον αρχαίο Θεό Perun, και από αυτήν την ημερομηνία αρχίζει το Φθινόπωρο. Επίσης υπάρχουν και οι γιορτές του θερισμού οι οποίες διαρκούν για τέσσερις μέρες κάθε εβδομάδα μέχρι την Ισημερία και αποκαλούνται Tolo’ka ή Pomoi’. Οι γιορτές στα χωριά πήγαινε από φάρμα σε φάρμα και ο οικοδεσπότης έπρεπε να προσφέρει φαγητό και φιλοξενία. Άλλη μία γιορτή είναι η Yablochnyi/Medovoy Spas η οποία γίνεται προς τιμήν της γονιμότητας της Γης όταν γίνεται η περισυλλογή των φρούτων και του μελιού. Ακόμη μία σημαντική εορτή είναι το Zaziuki, όπου το πνεύμα του θερισμού επιστρέφει στη Γη. Τελευταία γιορτή είναι αυτή της Mokosh όπου δίνονται και πάλι ευχαριστίες προς τη Γη.
Οι γιορτές των Γερμανικών φύλων, και των λαών της Βαλτικής, είναι παρόμοιες με αυτές των Σλάβων. Στη Γερμανία ο Σεπτέμβριος θεωρείται ως Άγιος Μήνας, οι γιορτές όμως των Σαξόνων έχουν χαρακτηριστεί ως φόροι τιμής στο Διάβολο από τους πρώτους χριστιανούς, για ευνόητους λόγους… Διάφορες γιορτές λαμβάνουν χώρα σε όλη τη Γερμανία με χορούς και τραγούδια προς τιμή της Γης για τις προσφορές της (εκεί έχει τις ρίζες του και το διάσημο Oktoberfest).
Οι Σκανδιναβοί πραγματοποιούσαν μάχες με άλογα, μιας και το άλογο αποτελεί ιερό ζώο του Freyr, θεό του Φωτός και της γονιμότητας.
Οι Ισλανδοί πραγματοποιούσουν τον θερισμό και απέδιδαν τιμές στη Γη.
Ας θυμηθούμε αυτές τις ημέρες να τιμήσουμε την τροφό και οικοδέσποινα μας με έναν απλό και εύκολο τρόπο. Το φύτεμα ενός δένδρου.
Πειμένοντας την φθινοπωρινή ισημερία
Η φθινοπωρινή ισημερία, φέτος, είναι στις 23 Σεπτεμβρίου, τα ξημερώματα. Κατά σύμπτωση, τότε είναι και η πανσέληνος. Ο καιρός, προβλέπεται συννεφιασμένος, την Τετάρτη και την Πέμπτη, αλλά την Τρίτη προς Τετάρτη προβλέπεται καθαρός. Αν λοιπόν σκοπεύετε είτε να δείτε τον ουρανό, είτε να γιορτάσετε την ισημερία, Τρίτη προς Τετάρτη ο ουρανός θα προσφέρεται.
Αποβραδίς (η πρώτη εικόνα),ο ήλιος θα δύσει περί τις 7:20, o Κρόνος θα είναι στην Δύση, και προς τα Νοτιοδυτικά, ο Άρης και η Αφροδίτη.
Την νύχτα προς την 23η, η πανσέληνος ή δεν θα σας αφήσει να κοιμηθείτε, ή θα κρύβει τα περισσότερα άστρα. Ωστόσο, κατά τις 5 το πρωί, θα είναι προς δυσμάς, και Νοτιοανατολικά, θα φαίνεται ο Ορίων με την χαρακτηριστική του ζώνη και, από κάτω, ο Σείριος, το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό μας, λαμπρό επειδή είναι διπλό, φωτεινό και ...δίπλα μας, μόνο 8,6 έτη φωτός από εμάς.
Ο ήλιος θα ανατείλει κατά τις 7 και τέταρτο, αλλά, αν είστε ξύπνιοι στις 6, θα δείτε τον Ερμή, πάνω από την Ανατολή, και, με λίγη φαντασία το Λιοντάρι, να κοιτάει και αυτό προς τα πάνω.
Η φθινοπωρινή ισημερία, φέτος, είναι στις 23 Σεπτεμβρίου, τα ξημερώματα.
Φθινοπωρινό Ισημερινό Σημείο ονομάζουμε το σημείο στο οποίο βρίσκεται ο Ήλιος κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία. Είναι σημείο τομής Ισημερινού και εκλειπτικής, όπου προβάλλεται ο Ήλιος.. ( www.astronomia.gr)
Ζώντας σε τσιμεντένια παλάτια κλουβιά, είναι επόμενο να θυμόμαστε την ύπαρξη της Μητέρας Γης μόνο σε φυσικές καταστροφές. Λησμονούμε έτσι το θαύμα της ύπαρξης, της δημιουργίας και της υπέροχης συμπαντικής αρμονίας από την οποία συνειδητά ή ασυνείδητα απέχουμε. Και όμως, έξω από το μικρόκοσμο μας, υπάρχει ένας Κόσμος που μπορεί να δώσει απαντήσεις σε όλα τα παράλογα της ύπαρξης μας, ακόμη και στα μικρά προβλήματα που μαστίζουν την καθημερινότητα μας.
Στις 23 ή 24 Σεπτεμβρίου η διάρκεια τής ημέρας είναι ίδια με την διάρκεια τής νύχτας και από αυτή την ημέρα και μετά, οι ημέρες αρχίζουν να μικραίνουν σε σχέση με τις νύχτες στο βόρειο ημισφαίριο.
Η παραδοσιακή ιαπωνική ονομασία για την περίοδο γύρω από την φθινοπωρινή και την εαρινή ισημερία είναι higan , και όπως λένε οι ιάπωνες «και η ζέστη και το κρύο τελειώνουν με το higan ». Διαρκεί συνολικά επτά ημέρες- τρεις ημέρες πριν από την ισημερία και τρεις ημέρες μετά.
Το higan έχει βουδιστική προέλευση και σημαίνει την «άλλη όχθη του ποταμού του θανάτου». Σ’ αυτή την όχθη του ποταμού είναι ο κόσμος που ζούμε και στην άλλη είναι το βασίλειο των νεκρών. Αυτές τις ημέρες, οι ιάπωνες επισκέπτονται τους οικογενειακούς τάφους και προσεύχονται για την ανάπαυση των ψυχών.
Για τους Κέλτες, η φθινοπωρινή περίοδος μετά την Εαρινή Ισημερία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου έτους και ονομάζεται η γιορτή αυτή Samhain. Τότε είναι που αποδίδουν ευχαριστίες στη Μητέρα Γη για τις προσφορές της.
Η “Γιορτή των Νεκρών” (Féile na Marbh στα Κέλτικα), συνδεδεμένη με το Samhain, γιορτάζεται ακόμη και σήμερα σε Σκωτία και Ιρλανδία, και συμβολίζει την ένωση του κόσμου των Νεκρών με αυτόν των Ζωντανών (αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Hallowen). Η μεγαλύτερη όμως γιορτή του Φθινοπώρου για τους Κέλτες είναι η Oidhche Shamhna που σηματοδοτεί τον τελευταίο θερισμό των σπαρτών. Μέχρι και τις μέρες μας, στα Κέλτικα χωριά οι κάτοικοι ανάβουνε δαυλούς και θυσιάζουν μια αγελάδα ρίχνοντας στη συνέχεια τα οστά της μέσα στη πυρά. Επίσης στη Κέλτικη Μυθολογία, τη Φθινοπωρινή Ισημερία είναι που ο Θεός του Φωτός Lugh νικάτε από τον Θεό του Σκότους Tanista, ο οποίος είναι ο δίδυμος αδελφός του.
Οι Σλάβοι έχουν διάφορες γιορτές για το Φθινόπωρο που ξεκινούν κιόλας από το Θερινό Ηλιοστάσιο, με το που η μέρα αρχίζει να μικραίνει. Στις 2 Αυγούστου συγκεκριμένα είναι η γιορτή του Αγίου Ηλία, η οποία έχει να κάνει με τον αρχαίο Θεό Perun, και από αυτήν την ημερομηνία αρχίζει το Φθινόπωρο. Επίσης υπάρχουν και οι γιορτές του θερισμού οι οποίες διαρκούν για τέσσερις μέρες κάθε εβδομάδα μέχρι την Ισημερία και αποκαλούνται Tolo’ka ή Pomoi’. Οι γιορτές στα χωριά πήγαινε από φάρμα σε φάρμα και ο οικοδεσπότης έπρεπε να προσφέρει φαγητό και φιλοξενία. Άλλη μία γιορτή είναι η Yablochnyi/Medovoy Spas η οποία γίνεται προς τιμήν της γονιμότητας της Γης όταν γίνεται η περισυλλογή των φρούτων και του μελιού. Ακόμη μία σημαντική εορτή είναι το Zaziuki, όπου το πνεύμα του θερισμού επιστρέφει στη Γη. Τελευταία γιορτή είναι αυτή της Mokosh όπου δίνονται και πάλι ευχαριστίες προς τη Γη.
Οι γιορτές των Γερμανικών φύλων, και των λαών της Βαλτικής, είναι παρόμοιες με αυτές των Σλάβων. Στη Γερμανία ο Σεπτέμβριος θεωρείται ως Άγιος Μήνας, οι γιορτές όμως των Σαξόνων έχουν χαρακτηριστεί ως φόροι τιμής στο Διάβολο από τους πρώτους χριστιανούς, για ευνόητους λόγους… Διάφορες γιορτές λαμβάνουν χώρα σε όλη τη Γερμανία με χορούς και τραγούδια προς τιμή της Γης για τις προσφορές της (εκεί έχει τις ρίζες του και το διάσημο Oktoberfest).
Οι Σκανδιναβοί πραγματοποιούσαν μάχες με άλογα, μιας και το άλογο αποτελεί ιερό ζώο του Freyr, θεό του Φωτός και της γονιμότητας.
Οι Ισλανδοί πραγματοποιούσουν τον θερισμό και απέδιδαν τιμές στη Γη.
Ας θυμηθούμε αυτές τις ημέρες να τιμήσουμε την τροφό και οικοδέσποινα μας με έναν απλό και εύκολο τρόπο. Το φύτεμα ενός δένδρου.
Πειμένοντας την φθινοπωρινή ισημερία
Η φθινοπωρινή ισημερία, φέτος, είναι στις 23 Σεπτεμβρίου, τα ξημερώματα. Κατά σύμπτωση, τότε είναι και η πανσέληνος. Ο καιρός, προβλέπεται συννεφιασμένος, την Τετάρτη και την Πέμπτη, αλλά την Τρίτη προς Τετάρτη προβλέπεται καθαρός. Αν λοιπόν σκοπεύετε είτε να δείτε τον ουρανό, είτε να γιορτάσετε την ισημερία, Τρίτη προς Τετάρτη ο ουρανός θα προσφέρεται.
Αποβραδίς (η πρώτη εικόνα),ο ήλιος θα δύσει περί τις 7:20, o Κρόνος θα είναι στην Δύση, και προς τα Νοτιοδυτικά, ο Άρης και η Αφροδίτη.
Την νύχτα προς την 23η, η πανσέληνος ή δεν θα σας αφήσει να κοιμηθείτε, ή θα κρύβει τα περισσότερα άστρα. Ωστόσο, κατά τις 5 το πρωί, θα είναι προς δυσμάς, και Νοτιοανατολικά, θα φαίνεται ο Ορίων με την χαρακτηριστική του ζώνη και, από κάτω, ο Σείριος, το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό μας, λαμπρό επειδή είναι διπλό, φωτεινό και ...δίπλα μας, μόνο 8,6 έτη φωτός από εμάς.
Ο ήλιος θα ανατείλει κατά τις 7 και τέταρτο, αλλά, αν είστε ξύπνιοι στις 6, θα δείτε τον Ερμή, πάνω από την Ανατολή, και, με λίγη φαντασία το Λιοντάρι, να κοιτάει και αυτό προς τα πάνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου